χριστούγεννα αθήνα 2016

θα΄ναι 70 + φοράει πολυφορεμένο και ταλαιπωρημένο κοστούμι, κρατά ένα μικρό σκυλί στο ένα του χέρι, στο άλλο το πλαστικό ποτήρι για τα κέρματα  ... "όποιος μπορεί ....ένας φτάνει... 5 λεπτά σας παρακαλώ"
(πού πήγαν εκείνες οι ταρίφες που σε κοιτάγανε απαξιωτικά έτσι και τολμούσες να δώσεις κάτι παρακάτω από ευρώ !)

θα ΄ναι 70 + τα πόδια της γυμνά μέσα στα φθαρμένα της παπούτσια (γυμνά με αυτό το κρύο) , κάθεται - σχεδόν ξαπλώνει στο κρύο πεζοδρόμιο, βλέμμα κενό, δίπλα της δύο πλαστικές σακούλες. πιθανόν να περιέχουν όλο της το βιος.

γαμώ τους ανθρωπισμούς μας, γαμώ

μικρός με μπαγλαμαδάκι παίζει δυο νότες, προσπαθεί να τραγουδήσει. δεν του βγαίνει. βρόμικη φόρμα, λεπτή, πάνλεπτη.

διαρκώς ζητιάνοι....τώρα πια μπαίνουν δυο δυο στα βαγόνια...περιμένει ο ένας πίσω από τον άλλον σειρά....μυρίζουν δρόμο και κρύο και δυστυχία

ο Ντίκενς σε καθημερινή υπερπαραγωγή

από τα πιο όμορφα εκτελεσμένα Hallelujah που έτυχε να ακούσω

όλες αυτές τις νύχτες κοιμάμαι με τα τραγούδια του. κάθε νύχτα.
πονώ και θρηνώ ανεξέλεγκτα σχεδόν ψυχαναγκαστικά.
και τις μέρες στους δρόμους, στις αποβάθρες, εκεί που ο κόσμος μαζεύεται αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν όλα να μοιάζουν τόσο φυσιολογικά, πώς γίνεται η γη να έχει το ίδιο βάρος χωρίς τη φωνή του.
ίσως γιατί μέσα μου πιστεύω ακόμη πως όταν φεύγουν οι χαρισματικοί, οι που λάτρεψαν και τίμησαν τη ζωή, χάνει την ισορροπία του ο κόσμος.
και γι'αυτό τις μέρες αυτές μου λείπεις ακόμη πιο πολύ και χρειάζομαι ακόμη πιο πολύ την αγκαλιά σου
για να κλάψω για την περατότητά μας
για τη φτώχεια μας

a day in the life

I read the news today

38 νεκροί στην Κων/λη
επίθεση αυτοκτονίας,
29 στη Σομαλία, 25 στο Κάιρο
στη Νιγηρία έπεσε η στέγη της εκκλησίας
160 οι νεκροί
στην Ελλάδα ψηφίστηκε ο προϋπολογισμός
τα καταστήματα είναι ανοιχτά